หน้าหนังสือทั้งหมด

การอธิบายสีและประเภทของรองเท้าในมหาวรรณ
36
การอธิบายสีและประเภทของรองเท้าในมหาวรรณ
ประโยค - ตดสนิทปาสำหรับอรรถาธิบายมหาวรร ตอน ๒ - หน้าที่ 262 บทว่า คิดดู ได้แก้ สามชั้น รองเท้าชั้นตั้งแต่สีชั้นขึ้นไป พระผู้มีพระภาคตรัสว่า รองเท้าหลายชั้น. [๒๘] บทว่า สุขพบีลกะ ได้แก้ เขียวส่วนที่เ
เนื้อหานี้มีการอธิบายเกี่ยวกับรองเท้าหลายประเภทและสีต่างๆ ที่กล่าวถึงโดยพระผู้มีพระภาค ซึ่งรวมถึงรองเท้าหลายชั้นและการจัดให้มีสีแตกต่างกันอยู่ ตลอดจนถึงรายละเอียดเกี่ยวกับวิธีการทำรองเท้าแต่ละประเภท ท
รองเท้าในพระวินัยมหาวรรค
37
รองเท้าในพระวินัยมหาวรรค
ประโยค - คติส้มปาป่าสักทีก อรรถาภพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 263 บทว่า ติตย์ติวาปฏิกา ได้แก่ รองเท้าที่มุงสูงงาม เช่ากับปึก บทว่า เมฤกวิสาสนวฤกา ได้แก่ รองเท้าที่ประกอบหมีกิ้ม สัญฐานกล้เขาแกะที่ปล
บทความนี้นำเสนอแนวคิดและรายละเอียดเกี่ยวกับการทำรองเท้าต่าง ๆ ตามหลักของพระวินัยมหาวรรค โดยมีการรายงานถึงคำศัพท์เฉพาะที่เกี่ยวข้องกับรองเท้า เช่น คติส้มปาป่าสักทีก, เมฤกวิสาสนวฤกา, และโม่โจปจรัสภิเทด
การศึกษาเกี่ยวกับศิลปะกับพระวินัย
38
การศึกษาเกี่ยวกับศิลปะกับพระวินัย
ประโยค - ตลอดสนั่นปลาสากัก กรรมถวายพระวินัย มหาวรรณ์ ตอน 2 - หน้าที่ 264 เฉพาะ คือเสร็จภาระเลี้ยงชีวิต ด้วยศิลปะใจ, มีความเคารพในอาจารย์ เพราะเหตุแห่งศิลปะนั้น. ในว่า อิฐ โขติภูมิ นี้. บทว่า ติ เป็น
เนื้อหาที่นำเสนอเกี่ยวกับศิลปะและวิถีชีวิตของภิกษุในเรื่องพระวินัย สมมติฐานการเป็นอาจารย์ในพุทธศาสนา การแบ่งกลุ่มภิกษุ حسب ประสบการณ์และพรรษา รวมถึงความสำคัญของความเคารพต่ออาจารย์และการแนะนำของพวกเขาใ
การศึกษาเกี่ยวกับคำและความหมายในภาษาไทย
39
การศึกษาเกี่ยวกับคำและความหมายในภาษาไทย
แน่ใจแล้วค่ะ นี่คือข้อความในภาพที่คุณส่งมา: ประโยค - ตลอดสนับสนัก้า ธรรมศาสตร์วนิ มหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 265 [วำด้วยเชียงท่า] บทว่า ตินปากุ ถูกแก้ เขียงที่ทำด้วยผ้าขาวใดชนิดหนึ่ง บทว่า นิณฑปลากุ
บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับความหมายของคำในภาษาไทย เช่น ตินปากุซึ่งหมายถึงเขียงที่ทำด้วยผ้าขาว, นิณฑปลากุซึ่งหมายถึงเขียงที่ทำด้วยใบเม็ง และ กมลาปากุซึ่งหมายถึงเขียงที่ทำด้วยขนิเย้ม. นอกจากนี้ยังม
กีฬาทางน้ำและความสำคัญของที่นั่ง
40
กีฬาทางน้ำและความสำคัญของที่นั่ง
ประโยค - ติดสนิทปาสังกาออกราคเวนีมหาวรรณ์ ตอน ๒ - หน้า ที่ 266 บทว่า คุุณฑิยาม ได้แก้ การกีฬาในแม่น้ำคงและแม่น้ำ มที. วิต่อฉันในข้อว่า ปรุสัญญะ หฤทุฤกูบิฐ นี้ พิงทรงดังนี้ :- ยานที่เที่ยมด้วยโคผู้ จะม
เนื้อหาเกี่ยวกับการกีฬาในแม่น้ำคงและแม่น้ำมที โดยมีการวิเคราะห์ถึงแนวคิดเกี่ยวกับการนั่งที่เหมาะสมและความสำคัญของที่นั่งในศาสตร์ต่างๆ เช่น อุจจาระสนะและมฤคนะ ซึ่งมีการอธิบายเกี่ยวกับการใช้ที่นั่งและเค
อุปกรณ์และเครื่องลาดขนแกะในวรรณกรรม
41
อุปกรณ์และเครื่องลาดขนแกะในวรรณกรรม
ประโยค - ติดสนิทปาสก้ากกิ้กา อรรถภาพระวินิ แมนวรรคร ตอน ๒ - หน้าที่ 267 ปฏิกุ นั้น ได้แก้ เครื่องลาดขาวา ทำด้วยขนแกะ. ปฏิกุ นั้น ได้แก้ เครื่องลาดทำด้วยขนแกะ มีดอกไม้ แน่นอนกัน, เรียกว่า "พาหนะโยน ผ้
เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการประดิษฐ์เครื่องลาดทำจากขนแกะซึ่งมีการตกแต่งด้วยลวดลายและวัสดุที่หลากหลาย เช่น ดอกไม้และทองคำ เครื่องลาดนี้ถูกใช้ในหลากหลายสถานการณ์และมีลักษณะที่แตกต่างกันออกไป โดยเน้นถึงความหล
การนอนที่ถูกต้องในวิถีธรรม
42
การนอนที่ถูกต้องในวิถีธรรม
ประโยค - อดความนับนับไวท์กาก ธรรมดาเวียงวิถี พาหวรร คอน ๒ - หน้าที่ ๒๖๘ กลิ่นคมปวดปัดจัดรถ นั่น ได้แก เครื่องปูนอย่างดีที่สุด ได้ยินว่า ขนหลายทางนั่งซะมดนผ้าขาวแล้วเย็นติ ดกัน ทำเป็น เครื่องลานนั้น
บทความนี้กล่าวถึงการจัดเตรียมที่นอนและอุปกรณ์ต่างๆ ที่สำคัญต่อการนอนหลับที่มีคุณภาพ เช่น การเลือกหมอนและที่นอนที่เหมาะสมกับสรีรศาสตร์เพื่อส่งเสริมการนอนหลับที่ดีและสุขภาพที่ดี ภิกขุนจะไม่สามารถเข้าบ้า
เรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะ
43
เรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะ
ประโยค - ตัดสนิทปลาสักท่า ถวรกาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 269 [เรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะ] [๑๓๕] ว่า กุรุเมร ได้แก่ ในเมืองมีชื่ออย่างนั้น โคจร- ความของพระมหาโกฏิษยะนั้น พระธรรมสังฆาฏาการย์ กล่าวว่า
ในเนื้อหาเรื่องพระไลกูฎกัปณฺณะนี้ กล่าวถึงความสำคัญของการฝึกฝนในเส้นทางธรรม โดยเฉพาะการสร้างความสงบจิตเป็นปัญญาที่นำมาซึ่งการรับรู้ในอันที่เกี่ยวข้องกับพระ. ความอธิบายของคำหลาย ๆ คำมีสาระในแง่ของวิถีช
อรรถคาถาพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2
44
อรรถคาถาพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2
ประโยค - ตัดสินปาสำหรับ อรรถคาถาพระวินัยมหาวรรค ตอนที่ 2 - หน้าที่ 270 บทว่า คู่คี ได้แก่ ผู้คุ้มครองแล้วด้วยความป้องกัน คือความระวัง. บทว่า ยติานุกรม ได้แก่ ทรงชนะอินทรีย์แล้ว. บทว่า นาคี ได้แก่ ผ
บทนี้ให้ความหมายของคำในบทพระวินัยมหาวรรค โดยวิเคราะห์ถึงความสำคัญของแต่ละคำ เช่น คำว่า คู่คี ที่หมายถึงผู้รับผิดชอบและคำว่า ยติานุกรม ที่หมายถึงการชนะต่ออินทรีย์ อธิบายเกี่ยวกับผู้ที่รับจากบาปและการผิ
การศึกษาศาสตร์พระพุทธศาสนาในธรรมะ
45
การศึกษาศาสตร์พระพุทธศาสนาในธรรมะ
ประโยค - ตลอดมัสนปวาทิกา อรรถกาถาวี มหาวรรค ตอน ๒ - หน้าที่ 271 หญิงชั้นผูมีสีคล้ำแก้วมณี. สองบงว่า เสนาณ ปญญาเปรี มีความว่า พระอานันทผู้มี อายุ ได้ปุปฟนร้องถือสมผน. ก็แลรับรู้งแจ้งบอกแก่วพระโสณวะว่า
เนื้อหานี้อธิบายถึงความสำคัญของธรรมะและการสวดในพระสูตรที่มีความหมายลึกซึ้ง ผู้ที่มีคุณธรรมและสะอาดทั้งกายวาจาใจจะไม่มีโทษ แม้ในที่แคบ การศึกษาในพระพุทธศาสนาสร้างพื้นฐานให้เกิดความเข้าใจที่ถูกต้อง ผู้ศ
อรรถภาษพระวินัยมหาวรก ตอน ๒
46
อรรถภาษพระวินัยมหาวรก ตอน ๒
ประโยค - ตอนสนับสนำคำท่า อรรถภาษพระวินัยมหาวรรค ตอน ๒ - หน้า ที่ 272 หลายบวกอะ ย๋ ขุุสดี กาโล ว่าว่า เวลานี้แลพึ่งเป็นกล. บทว่า ปรีชาสุ# ได้แต่ สั่งมาแล้ว. ในคำนี้ว่า ย๋ ขุุสดี กาโล... ปรีชาสุ# มีคำอธ
บทความนี้เกี่ยวกับการวินิจฉัยและความเข้าใจในพระวินัยมหาวรก โดยเน้นถึงการสั่งการในด้านต่างๆ เช่น รองเท้าและหนังสัตว์ที่ใช้ในชีวิตประจำวัน คำอธิบายเกี่ยวกับคำสั่งและวิญญรูปอาจารย์ในการสอนศาสนา นอกจากนี้
การบรรยายเกี่ยวกับสัตว์ร้ายในพระธรรมคำสอน
47
การบรรยายเกี่ยวกับสัตว์ร้ายในพระธรรมคำสอน
ประโยค - ตลอดมาสำหรับกิจกาจารอกรกาจารอคตาราวชนีมหาวรรต ตอนที่ 2 - หน้าที่ 273 ในสัตว์เหล่านั้น ที่ชื่อว่าสัตว์ร้าย ได้แก่ ราชสีห์ เสือโคร่ง เสือเหลือง หมี่ เสือดาว. แตะไม่ควรเฉพาะสัตว์เหล่านั้นพวกเดีย
ในข้อความนี้มีการพูดถึงสัตว์ที่ถูกจัดประเภทเป็นสัตว์ร้าย เช่น ราชสีห์ เสือโคร่ง และเสือดาว พร้อมทั้งยืนยันว่าหนังของสัตว์ทุกชนิดไม่ควรนำมาใช้ในกิจกรรมทางศาสนา พระผู้มีพระภาคตรัสว่าควรเลือกอย่างระมัดระ
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2
48
อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2
ประโยค - ตอนสมุนไปทำภัก อรรถกถาพระวินัยมหาวรรค ตอน 2 - หน้าที่ 274 [๑๙๙] เหล่าสักข์ขนธก วรรณนา [ว่าด้วยเหล่าส] วิถีจัยในเหล่าสักข์ขนธก พึงรำบากนี้:- ลองบว่่า สาธิกาเ อพาเธ ก ได้แก่ อาพาธมึเป็น สมุฏฐ
เนื้อหาเกี่ยวกับอรรถกถาของพระวินัยมหาวรรคที่กล่าวถึงการบริโภคและวิถีการดำเนินชีวิตในฐานะที่เป็นสังฆะ บทนี้พูดถึงการเสวยอาหาร ความหมายของคุณค่าทางโภชนาการ และความสำคัญของการรับประทานในระบบที่ถูกต้อง. อ
การบริโภคน้ำมันและประเภทของเกลือ
49
การบริโภคน้ำมันและประเภทของเกลือ
ประโยค - ตลอดสนับสำนักกำ อรรคาคณะวีรม หวาวรด ตอน ๒ - หน้าที่ 275 อย่างบริโภคน้ำมัน ซึ่งเป็นสัตตาหลากลิ้ง บทว่า วงต์ดู ได้แก่ ว่านที่เหลือ สองบ้างว่า นิสัต นิทโบได้แก่ ตัวหัวบนนและลูกบนบค ปัคคะ นั้น เ
เนื้อหานี้พูดถึงการบริโภคน้ำมันว่าเป็นสิ่งจำเป็นและวิธีการทำความเข้าใจเกี่ยวกับเกลือในรูปแบบต่างๆ ที่มีอยู่ในธรรมชาติ เช่น เกลือสมุทร, เกลือธรรมดา, และเกลือจากแผ่นดิน โดยมีการอธิบายถึงคุณลักษณะและการใ
คติตสมุนไพสักกจักรอาวะวรรม ตอน 2
50
คติตสมุนไพสักกจักรอาวะวรรม ตอน 2
ประโยค - คติตสมุนไพสักกจักรอาวะวรรม ตอน 2 - หน้าที่ 276 บางรูปล่เหมือนกลิ่นตัวแห่งสัตว์มีกระเป็นต้น จุดฉนท์แห่งไม่จักษ์และ ดอกคำเป็นต้น หรืจฉนท์แห่งเครื่องหอมทุก ๆ อย่าง ควรแก้ภิกษ์ แม่นั้น. ว่าระหน
บทความนี้กล่าวถึงการใช้สมุนไพรในการรักษาและลดอาการเจ็บป่วย โดยเน้นถึงการปรุงยาและเครื่องหอม รวมถึงการระวังและการดูแลสุขภาพเพื่อลดการเกิดอาพาธ สาระสำคัญยังรวมถึงการอธิบายประเภทของยาและส่วนผสมที่ควรใช้
การใช้สมุนไพรในยา
51
การใช้สมุนไพรในยา
ประโยค - ตอฝสมุนไพากภัก อรรถคถาพวนัย หวามรร ตอ๒ - หน้าที่ 277 บทว่า อญฺญุปฺปิสนานิ ได้แก เครื่องย่างหลายที่จะพึงบด ผสมกับยาดำ. แต่เครื่องบดยาอะไร ๆ จะไม่ควรหมายได้. บทว่า อฐฺิมิ มีความว่า ภาวะยาถึงแล
เนื้อหาเกี่ยวกับการใช้เครื่องยางและสมุนไพรในการทำยา รวมถึงการเลือกภาชนะที่เหมาะสม การรักษาสมดุลของยา และสิ่งที่ควรพิจารณาเมื่อเตรียมยา เป็นการชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของวัสดุและวิธีการที่ศึกษาในวงการแพท
พระยืนมหาวรร ตอน ๒
52
พระยืนมหาวรร ตอน ๒
ประโยค - ตอบสนั่นป่าสักท่าอรรถถาพระยืนมหาวรร ตอน ๒ - หน้าที่ 278 ได้ต่าง ๆ อย่าง บทว่ามาเทศ มีความว่าเจ้าของอนุญาตให้ บรรด่าน้ำไฟให้เต็มหมู ประมาณเท่าวันแล้ว ครบด้วยฝุ่นและ ทรายเป็นต้น ลาด
เนื้อหาในบทที่ ๒ ของพระยืนมหาวรร อธิบายเกี่ยวกับการอนุญาตและบทประโยคที่ใช้ในวรรณกรรมไทย โดยเฉพาะการใช้สิ่งต่าง ๆ เช่น น้ำ ไฟ และการเขียนถึงกระบวนการทำให้ร่างกายรู้สึกสบาย นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงคำที
อรรถคาถาเวนิชมัวรรต ตอน ๒
53
อรรถคาถาเวนิชมัวรรต ตอน ๒
ประโยค - ตอเดชํ้นปะสาสำหรับอรรถคาถาเวนิชมัวรรต ตอน ๒ - หน้าที่ 279 บทว่า กพพิชิ มีความว่า เราอนุญาตให้กิณฑพอแง่งที่ปากแผล บทว่า สาตปุฏฐน มีความว่า เราอนุญาตให้กูชะล้างด้วยแป้งมัดผักกาด บทว่า วฑูมัส
บทความนี้มีการอภิปรายเกี่ยวกับกาพพิชิและสาตปุฏฐน ซึ่งเป็นคำที่เกี่ยวกับการรักษาแผลและการอนุญาตให้ทำหัตถกรรมที่เกี่ยวข้องกับการรักษาแผล เช่น การทำความสะอาดด้วยแป้ง จากนั้นได้กล่าวถึงความสำคัญของการรักษ
การนมัสการและบทความเกี่ยวกับอาหารในพระพุทธศาสนา
54
การนมัสการและบทความเกี่ยวกับอาหารในพระพุทธศาสนา
ประโยค - ตอนได้นมัสการในกิจกรรม ถวายพระวิษณุมหาวรรต ตอน ๒ - หน้า ที่ 280 บทว่า อามิสาขา มีความว่า เราอนุญาตให้กินข้าวสุก ที่ตากแห้งให้ใหม่ แล้วดื่มน้ำดำที่ไหลออกจากนั้น บทว่า มุตตะหฤกษ์ ได้แก่ สมไทยท
เนื้อหานี้เกี่ยวกับคำในพระไตรปิฎกที่พูดถึงการบริโภคอาหารและลักษณะของอาหารที่เหมาะสมสำหรับภิกษุ โดยเฉพาะการเตรียมและใช้วัตถุดิบอย่างถูกต้องตามหลักการในคำสอนของพระพุทธเจ้า ถือเป็นข้อมูลที่สำคัญสำหรับผู้
ตอนสมัยปาสาทิกา ธรรมภาพระวัง
55
ตอนสมัยปาสาทิกา ธรรมภาพระวัง
ประโยค - ตอนสมัยปาสาทิกา ธรรมภาพระวัง ห้ามวรรร ตอน ๒ - หน้าที่ 281 ท้องเล่นแล้วจะปิดไว้ ย่อมไม่ควร แต่ถ้าชน ทั้งหลายปิดแล้วถวาย มา จะปิดไว้ ควรอยู่ หรอจะปิดไว้ด้วยคิดว่า "ข้าวสุกรอย่าเขียน" ควรอยู่ อั
ในตอนนี้พูดถึงข้อห้ามและหลักการในการปฏิบัติของภิกษุในสมัยปาสาทิกา โดยมีการกล่าวถึงการปิดท้อง การอนุญาตให้ถ่อไฟ และการระวังในการกินอาหารบางอย่าง เช่น ผลไม้ที่ยังอ่อน และสัตว์ที่อาจเป็นอันตราย.